Het is al 4 1/2 jaar geleden,
toch denk ik nog dagelijks aan jou terug
Wat als we je ouders hadden gemeden,
en samen alle problemen waren ontvlucht?
Had onze relatie het dan wel gered?
We waren nog zo jong en moesten keihard vechten,
vechten voor elkaar en vechten voor onze rechten..
Onze rechten om bij elkaar te zijn
Maar dat vonden je ouders niet fijn
Nooit geweten waar ouders toe in staat kunnen zijn,
om het geluk en de liefde voor hun zoon zo te verknallen
mijn wijk en jou straat waren verboden terrein
in de hoop dat wij uit een zouden vallen..
Je wilt als ouder toch dat je kind gelukkig is??
Wat ging er dan eigenlijk mis..
Wij hebben echt niets verkeerds gedaan
we waren alleen maar tezaam.
Hoe kan dat dat een persoon zo veel invloed op je heeft?
dat je lichaam het na maanden lang strijden het begeeft..
hij bleef maar zitten, rondspokend in me hoofd
ondertussen was mijn lichaam verdoofd.
Letterlijk was mijn lichaam ingestort
Ik had een zenuw-inzinking en zijn ouders kregen hun zin
Ik heb je al 4 jaar niet meer gezien dat is echt een lange tijd,
En dat het zo gelopen is, ik wil dat je weet dat het me spijt!
Ik had je zo graag zo veel van mijn leven aan jou willen schenken,
maar wie had dit kunnen bedenken.
Dat je zelfs nu 4 jaar later nog zo'n grote invloed bent
En dat ik je nu echt nog langer niet vergeten ben!!!
Ik weet niet eens hoe het nu met je gaat..
En of je ook nog wel eens aan mij denkt..