je geluk doet pijn
je woorden vangen me
in een ademloos moment
ik kan niets zeggen
hoef niets
te weerleggen
de pijn is fijn
maar keert me om
ineens is alles krom
de waarheid
scherper rood
geluk ontkennen
wordt verwennen
van de dood
ik sluit je in
mijn handen
warm en koester je
je bent zo broos
een streling
door je haar
ogen half gesloten
kam gedachten
naar mijn kant
mijn hand gaat
kozend langs je wang
lippen zijn geloken
ik zie je in het
donker blozen
ik ben zo bang
voor dat geluk
je pijn te geven
die je niet verdient
misschien was ik
je liefde in
een ander leven
wil melker
07/09/2009
The Cool: | Maandag, september 07, 2009 16:32 |
ik heb nog wel een zweep te koop Wil |
|
kerima ellouise: | Maandag, september 07, 2009 15:12 |
erg mooi Wil! liefs kerima ellouise |
|
Hieronymus: | Maandag, september 07, 2009 13:28 |
De titel doet me denken aan sm maar hoe verder ik in je gedicht verdwaal, hoe diep gevoeliger het wordt. Graag gelezen Wil. Beste groet Ronny |
|
Big Lady: | Maandag, september 07, 2009 09:09 |
Heel mooi geschreven Knuffels |
|
Sifra.: | Maandag, september 07, 2009 08:56 |
mooi, we lijden het meest onder wat we vrezen. helaas. meer doen minder lijden, daar ben ik voor. moet kunnen. | |
hiljaa: | Maandag, september 07, 2009 08:20 |
sterk verwoord knufleifs--hiljaa-- |
|
trucker klaas: | Maandag, september 07, 2009 08:15 |
het doet zeer .... wel mooi geschreven weer groet ,klaas |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 07 september 2009 | ||
Thema's: |