het verandert mijn licht
op beloken plaatsen
verlies ik mijn scherpte
in stukken val ik uit een
verloren ben ik niet
opgeraapt en opnieuw geslepen
maar naden blijven zichtbaar
© Klaes 27-08-09
lommert: | Donderdag, augustus 27, 2009 20:18 |
met de brokken...maar in staat tot oprapen;0 stevige groet van mij willem |
|
Ria Klein Herenbrink: | Donderdag, augustus 27, 2009 15:03 |
mooi gedicht maar ergens klinkt het toch triest littekens die blijven liefs Ria |
|
Anastacia: | Donderdag, augustus 27, 2009 11:35 |
goedemorgen klaes mooi geschreven fijne dag vandaag liefs xx |
|
Elinora: | Donderdag, augustus 27, 2009 10:47 |
mooi gedaan..zo zie je toch de kleur van het leven terug door alle gevormde prisma''s.. | |
switi lobi: | Donderdag, augustus 27, 2009 08:07 |
Het heeft je helder leren kijken Klaes. Liefs, switi lobi |
|
Meneer Zes: | Donderdag, augustus 27, 2009 02:09 |
No-nonsense. Mooi gedicht. Mr.6 |
|
trucker klaas: | Donderdag, augustus 27, 2009 00:38 |
mooi hergebruik bijna verantwoord :) fraai ,klaas |
|
ela: | Donderdag, augustus 27, 2009 00:29 |
Zeer mooi, Het verteld, hoe goed je ook leeft, toch blijft een gekregen liteken en zijchtbaar gegeven. ela |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 augustus 2009 | ||
Thema's: |