Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
ik ben er weer
ik had de moed opgegeven
ging steeds meer achteruit
had geen zin meer om te leven
maar jij trok me die diepe put uit
ik had geen zin meer
werd steeds depressiever
de pijn ging dieper iedere keer
en het ging steeds verder
ik hield me met niet smeer bezig
dacht alleen maar aan mezelf
had voor niemand oog meer
en liet iedereen vallen
maar toch heb jij mij geholpen
al weet ik niet waarom
ik ben je daarvoor erg dankbaar
en zal je nooit vergeten
want jij hebt geleerd naar andere mensen te kijken
niet alleen naar mezelf
jij hebt me uit die put geholpen
en mezelf leren respecteren
laura
Reacties op dit gedicht
Laura Luijkx vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Laura Luijkx
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
15 april 2002
Thema's:
[Verwarring]