Ze loopt over straat.
Een vrolijk meisje, met een lach op haar gezicht!
Maar diep van binnen, een verdrietig meisje..
Denkend, aan wat iedereen bij haar heeft aangericht.
Ze loopt verder, in het donker alleen..
Zachtjes rollen tranen over haar wangen,
Waarom ,waarom is alles zo gemeen.
Totdat ze niet meer wil,
Ze vraagt zich af waarom ze hier nog is.
Waarom zou ze blijven leven?
Er is niemand! Niemand die haar mist..