Ik kende ooit een meisje, Christina.
We deelden samen een kamertje in New York.
Christina had een vriendje of 3, 4.
Er valt dus niet te zeggen dat ze veel thuis was.
Ze stierf toen ze een tree oversloeg.
Nog steeds zie ik haar liggen in het portaal,
gebroken, maar wel mooier dan ooit.
Helaas kwamen er niet veel mensen voor een laatste groet,
maar ik kan zweren, geen meisje die ik nog tegenkwam
was liever dan Christina
was.