Terug bij af
Je vraagt hoe het met me gaat.
En ik zeg goed.
Ben weer terug bij af.
Zwijgzaam en in mijn eigen wereld.
Met het mes als mijn beste vriend.
Je woorden kilde me als een goed geladen pistool.
En dus besloot ik maar weer mijn masker op te zetten.
En te zeggen dat het goed gaat.
Altijd maar goed.
Met het mes op mijn huid.
Je vraagt voor de zoveelste keer hoe het gaat.
En ik lach en zeg goed.
Terwijl ik van binnen kapot ga van verdriet.
Ach, het bloed zegt eigenlijk al genoeg.
Maar ik verberg het, zodat ik het niet hoeft uit te leggen,
wat ik nu precies bedoel..