Blauwe letters strelen
het naakte vel papier
wil je enkel laten weten
ik ben nog steeds hier
uren gingen over in dagen
seizoenen kruisten elkaar
de weken werden maanden
en zo volgde het eerste jaar
blauwe letters vloeien uit
tranen vol met verdriet
ik schrijf ze hier neer
een ander ziet het niet
vlot, vrolijk, soms bijdehand
ik sta zo stoer in ‘t leven
maar achter dat stralende gezicht
blijft de pijn nog altijd kleven
arie: | Woensdag, juli 29, 2009 10:52 |
het moment dat je dat masker af durft te leggen zal oprechtheid het leven vullen zonder tranen liefs, arie |
|
lommert: | Woensdag, juli 29, 2009 09:56 |
laat maar weten;) liefs willem |
|
Oorlam: | Dinsdag, juli 28, 2009 09:49 |
een aaike remie! | |
mucho: | Maandag, juli 27, 2009 22:40 |
ik had al zo''n donkerblauw vermoeden | |
trucker klaas: | Maandag, juli 27, 2009 22:37 |
blijf maar lachen misschien plakt er aan de buitenkant er nog een lieve lach aan vast die je masker doet smelten groet ,klaas |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 27 juli 2009 | ||
Thema's: |