Je ogen zijn als gebroken glas,
Schitterend in het maanlicht.
En telkens als je mij er mee verrast,
Klap ik dicht.
Als je naar me kijkt weet ik niets meer te zeggen,
Hoe spraakzaam ik ook ben.
Maar gelukkig hoef ik jou niks uit te leggen,
want je bent mijn grootste fan.
Je straalt naar mij en spreekt met je ogen,
telkens als je naar me kijkt.
Nee, je hebt nog nooit gelogen,
Zelfs als jij mijn blik ontwijkt.
Jouw ogen zijn mijn wereld,
Elke dag een nieuw verhaal.
Telkens als ik je verrot schold,
Maar toch versta jij mijn ware taal.
Je beschermt me als een stenen deur,
Die niet kapot te krijgen is.
Je houd me uit de dagelijkse sleur,
En nooit, echt nooit heb jij het mis.
Ik ga nooit meer bij je vandaan,
Ik blijf voor altijd bij je.
Want wat jij voor mij hebt gedaan,
Is onbeschrijfelijk...