Als herinnering gebleven
even terug in het verleden
was ik weer bij jou
het is een schrale troost
want jij ziet mij niet staan
het is beter zo
al verlang ik veel
jij deed mij pijn
en ik jou
niet voor elkaar bestemd
al voelde dat wel zo
ergens in me hart
hoop ik op een toekomst
mijn hart was veroverd
nu niet meer dan een deel
een klein stukje
één stukje en niet meer
je bent een herinnering
één die ik niet zal los laten
maar zal koesteren
tot het einde van mijn dagen
was ik weer bij jou
het is een schrale troost
want jij ziet mij niet staan
het is beter zo
al verlang ik veel
jij deed mij pijn
en ik jou
niet voor elkaar bestemd
al voelde dat wel zo
ergens in me hart
hoop ik op een toekomst
mijn hart was veroverd
nu niet meer dan een deel
een klein stukje
één stukje en niet meer
je bent een herinnering
één die ik niet zal los laten
maar zal koesteren
tot het einde van mijn dagen
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Woensdag, juli 22, 2009 17:14 |
| hehheh wat een grote verzuchting! :) geluk ermee! grtjs, |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, juli 22, 2009 16:33 |
| gevoelig mooi met sterke inhoud | |
| miertje Anastacia: | Woensdag, juli 22, 2009 15:07 |
| mooi en droefig gedicht mooi geschreven mvg miertje | |
Over dit gedicht
| Auteur: kimberly de pater | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||