Ook aan jou

Ik heb gezien hoeveel pijn het doet

Om in iemand de Waarheid te hebben gevonden

- of het nu schijn was of niet –

en deze los te moeten laten

Voor een ander, misschien

Ik zag dat verdriet met eigen ogen Voelde het, in het diepste van mijn hart Maar niemand zegt mij, dat het te laat is Uit de tijd heb ik geleerd Dat je soms vanzelf leert vergeten Als de situatie dat je toestaat - al voel ik nog steeds dat brandend vuur – en je het besef hebt, dat het zo ook goed is Laat je hart alsjeblieft wat ruimte krijgen Gooi geen zaad weg zonder kans De zon kan doorkomen, het weer kan omslaan Ik besef dat het eng is - zelf had ik het er ook zo moeilijk mee – (maar zie; mijn ogen zijn nu droog) Maar misschien is wachten de beste keuze en verder kijken Of de Waarheid misschien ergens anders ligt

Geschreven door

+lory+

Reacties op dit gedicht

+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht

Auteur: +lory+
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 15 juli 2009
Thema's: [Hoop] [Liefde] [Troost]