verlangens naar genoegdoening
verteren langzaam mijn laatste hersencel
geen denken aan verzoening
bloedrode wraak wacht nu, tel na tel
onrecht kruiste mijn pad nietsvermoedend
kleurde het mijn weg vervolgend scharlakenrood
en hij die vriendelijk mijn geluk ontnam werd bijna mijn dood
het leven van vrouw en ongeboren zoon gedood
hoewel lot mij een ander pad aanbood
ver weg alleen, verborgen vanwaar ik nu woon
terug aangesterkt is mijn verdriet een vriend
wanhoop mijn verdiende loon
door tranende ogen gediend
vervolg ik mijn zoektocht gewoon
naar ongrijpbare wraak
of op zijn minst vriend haat
ben ik laf als ik verleden loslaat
en doe alsof wraak niet bestaat
alhoewel ik niet weet wat er komen gaat
11-07-2009