Dezelfde handen,
dezelfde manier van doen,
alles om maar een beetje poen,
mijn gedachten dwalen af naar hem,
stilaan krijg ik een rilling over mijn rug,
alles komt weer terug,
mijn gedachten gaan naar de manier
waarop hij was,
waarop hij verschillende dingen deed,
dit is gewoon maar een man,
bijna net dezelfde,
Mijn hart gaat bijna over van het leed,
maar ik zet door.
Want het is maar een gewone man,
in het gewone leven.
dag in dag uit.