ik weet dat dit niet echt een gedicht is ,maar ik wil toch graag weten wat jullie ervan vinden.
Er komen momenten in je leven , wanneer je iets nodig hebt.
Voor sommige mensen is dat zuurstof ,bloed of medicijnen.
Voor mij was het suiker.
Want als je van top tot teen staat te trillen heb je nou eenmaal suiker nodig.
Waarom ik stond te trillen weet ik niet.
Het voelde als een opluchting ,maar ook als een bloedtransfusie.
Het had als het ware mijn leven gered.
En ik wist dat ik nooit meer zonder zou kunnen.
Liefde maakt je bang.