Reacties op dit gedicht
| Emi4: | Zaterdag, juli 04, 2009 14:04 |
| Goed geschreven Bart, ik denk dat ik je wel snap. Het is mooi dat je zo dankbaar bent voor het leven. Liefs |
|
| Dwaallicht66: | Vrijdag, juli 03, 2009 22:19 |
| De licht- en schaduwkanten van het leven... sterkte he! Liefs Dina |
|
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, juli 03, 2009 22:16 |
| Goed bezig 127 :) | |
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, juli 03, 2009 22:09 |
| Dankbaar aan het volvreten, grijns, goh, ik ben nooit ''straks'' jarig, dat wil ik ook :P | |
| Omni Allumini: | Vrijdag, juli 03, 2009 22:07 |
| ik ben me dankbaar aan het volvreten omdat ik straks jarig ben, maar niks kan doen :) met een kop thee zowaar.. de wijn die trekt me namelijk niet. ga morgen wel een joint roken en wandelen (jah.) kus, | |
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, juli 03, 2009 21:50 |
| Sorry 127 dat ik niet inhoudelijk op je schrijven in ga, maar trap niet in mensen die A zeggen en B doen :) | |
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, juli 03, 2009 21:46 |
| Flikker toch een eind op Corry met je gezwets, jij kunt er niet tegen als men net even iets anders denken dan jij en dan hoppa, blokkeren die hap, is je goed recht maar ga dan ook zelf geen ''rotzak'' uithangen, schijnheil. | |
| Corry van Emmerik-Koenekoop: | Vrijdag, juli 03, 2009 21:40 |
| een digitale knuffel voor jou van mij :) | |
| Corry van Emmerik-Koenekoop: | Vrijdag, juli 03, 2009 21:40 |
| sluit je niet af maar open je hart voor jezelf en voor je omgeving, zodat je kunt zien wie liefdevol is en wie niet en voor de rotzakken sluit je je gewoon af, zo doe ik dat tegenwoordig tenminste, want dat werkt het best :) |
|
| Corry van Emmerik-Koenekoop: | Vrijdag, juli 03, 2009 21:38 |
| maar hef je hoofd omhoog en leg dat mes terug waar je het gevonden hebt, want het leven lacht je toe en je kunt maar het best terug lachen ;) |
|
| Corry van Emmerik-Koenekoop: | Vrijdag, juli 03, 2009 21:37 |
| ik begrijp het (helaas) maar al te goed, Bart :) soms is een mens zó gepijnigd door het leven dat pijn verwachten het meest vertrouwd en gemakkelijkst is... |
|
| moongirl1982: | Vrijdag, juli 03, 2009 17:56 |
| een innerlijke strijd... groet moongirl1982 |
|
| M-Rose: | Vrijdag, juli 03, 2009 16:43 |
| deze theorie IS DUIDELIJK Btje ik ben terug... ... ... ...zie je het leven stilletjes eerst met kleine stapjes dan dansend op ritmisch muziek van A naar B etc.............. |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, juli 03, 2009 15:37 |
| tulpje misschien? | |
| kerima ellouise: | Vrijdag, juli 03, 2009 15:05 |
| in deze pijn wordt troost gestrooid, denk ik...net zoals je om schoonheid droef kan worden...nou ja, ook rare kronkel van mij hoor:-) liefs kerima ellouise |
|
| hiljaa: | Vrijdag, juli 03, 2009 14:59 |
| begrijpen doe ik he tniet echt.... ik heb al overal pijn zonder ik he tmezelf aan doen en dat is verschrikkelijk soms liever een leven zonder pijn hoor en genieten van de kleine dingen knufleifs--hiljaa-- |
|
| Jannie Hoogendam: | Vrijdag, juli 03, 2009 14:55 |
| Ik vind dit echt prachtig verwoord 127...je leeft en dat ben je je zeer bewust, maar ga je niet met iets verminken joh, zonde!!! Mogelijk is je geestelijke pijn erger en dat kan wat minderen doordat mensen naar je willen luisteren; maar ook dat kan niet iedereen dikke kus Jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||