Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Verborgen
De nacht schijnt door mijn ogen heen
Verblind zijnde door het staren naar de wonden
Die, als zij werkelijk spreken konden
Zouden verhalen van mijn diepste pijn
De zon is door de dauw verdreven
Gedruppeld uit gesloten ogen
Die, als zij eindelijk open mogen
Je zullen verwelkomen in mijn diepste zijn
De straten echter zijn verlaten
Vertekend door de oude waarheid
Die, als de sluier even wijkt
Mijn masker zal onthullen
Reacties op dit gedicht
+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
+lory+
Gecontroleerd door:
pantarhei
Gepubliceerd op:
02 juli 2009
Thema's:
[Bedrog]
[Eenzaamheid]
[Verdriet]