sluiten van de pnielkerk.

sluiting pnielkerk

De pnielkerk gaat sluiten
vol herinneringen en emoties
gaan wij samen met de prinses julianakerk
Ik ben benieuwd hoe dat zal zijn

Even terugblikken op al die jaren
komen herinneringen weer naar boven
Hoe wij daar samen waren als gemeente
zou het in de Juliana ook zo zijn?

De vele diensten, bruiloften en begrafenissen
die daar 70 jaren worden gehouden
Nu worden het enkel nog herinneringen
aan die hele mooie kerktijd

In mijn jeugd, als meisje van 7
kwam ik daar,in de Pnielkerk
kindernevendienst en spelen na de kerkdienst
waren de mooiste herinneringen voor mij

De kindernevendienst
was voor een kind als ik, heel saai
kon het verhaal echt nooit begrijpen
waar het nou werkelijk over ging

Na het verhaal mochten wij kleuren
wat sloeg op het Bijbelverhaal
Het was daar verder heel gezellig
en hadden wij veel lol met elkaar

na de kerkdienst gingen wij spelen
soms lekker rennen door de kerk
al die herinneringen komen weer naar boven
dat deze kerk gaat sluiten, is niet te geloven

Of dit nou werkelijk de bedoeling was
dat wij door die kerk heen renden
ik weet wel zeker van niet
maar hadden in ieder geval wel veel lol

Met avondmaal
gingen wij na de dienst
Het brood geven aan de geiten
en aten wij zelf het brood op Eenmaal toen ik groter werd
en ik begon te puberen
moest ik de hele dienst blijven zitten in de kerk
om naar die preek te luisteren.

Wat miste ik die kindernevendienst
veel gezelliger en veel meer lol
nu werd het alleen maar luisteren
naar een hele saaie drol

steeds meer begon ik te begrijpen
waarom nou die saaie preek?
Zou de dominee toch iets zinnigs vertellen?
ook als je er dan ook niets van begreep?

Bijna elke zondag
zit ik daar in de kerk
Nu ik weet dat het gaat sluiten
ga ik daar met veel emoties naartoe

kerk wordt per 1 juli geloten

29 juni was de laatste dienst
dit gedicht is aantal weken daarvoor geschreven

Geschreven door

*doortje*

Reacties op dit gedicht

doortje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hans Winter:	Maandag, juni 29, 2009 19:03
waar hij was te vinden zei hij laat de kinderen tot mij komen, zou dat indertijd niet evenzo speels zijn geweest? en toch tot een waar te maken herinnering in een ergens verder te brengen begin zijn gezocht. groetje, hans

Over dit gedicht

Auteur: *doortje*
Gecontroleerd door: maria
Gepubliceerd op: 29 juni 2009
Thema's: [Geloof]