's avonds in mijn bed
hoor ik het je zeggen
ik ben blij als ze het huis uit is
Ik het het echt gehad
de kille woorden, ze komen hard aan
want ik weet ze zijn gemeend
een normaal kind zou nog huilen
maar ik lig hier als versteend
want teveel tranen zijn al gevallen
door de dingen die je ooit eens zei
je lijkt geen spijt ervan te hebben
langzamerhand groeit er die haat in mij
Wou je me ooit wel hebben?
Was ik ooit wel dat perfecte kind
Zie je niet dat het me verscheurd
ben je nou echt zo blind?
Zie de pijn die je mij geeft
open toch is je ogen
Negeer niet al mijn woorden,pa
ze zijn echt niet gelogen..