De Steen
Ik ben een steen.
Geef me een duw
en ik geef je te leen,
Een lawine van stenen, ruw.
Maar niemand duwt.
Ik blijf staan en ween
Tot de storm luwt
En weer ben een gewone steen.
Geef me een duw
en ik geef je te leen,
Een lawine van stenen, ruw.
Maar niemand duwt.
Ik blijf staan en ween
Tot de storm luwt
En weer ben een gewone steen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Jonas Kes | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2002 | ||
| Thema's: | ||