Dualisme
Zo boven, zo beneden.
De strijd begint en is gestreden.
Tot het einde van het begin van leven.
Het is licht in de duisternis,
waar niets alles is.
Een mirage in realiteit,
vastgebonden bevrijd.
De liefde lijd en de haat lacht
niets is ooit wat ik had verwacht.
Beperkte gedachten vormen woorden
het onuitspreekbare misvormt
door pen of mond.
In de grot verlicht door vuur
dansen schaduwen als poppenspel
op de muur
Het licht als duisternis
vastgeklampt aan alles
terwijl het niets is.
De strijd begint en is gestreden.
Tot het einde van het begin van leven.
Het is licht in de duisternis,
waar niets alles is.
Een mirage in realiteit,
vastgebonden bevrijd.
De liefde lijd en de haat lacht
niets is ooit wat ik had verwacht.
Beperkte gedachten vormen woorden
het onuitspreekbare misvormt
door pen of mond.
In de grot verlicht door vuur
dansen schaduwen als poppenspel
op de muur
Het licht als duisternis
vastgeklampt aan alles
terwijl het niets is.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Snor76 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||