waar kan ik gaan om de rust te vinden
om iets te creeren en mijn gevoel verwoorden
ik wil het vorm geven, mezelf uiten
het is nodig om mijn liefde buiten te sluiten
en om dan, als ik dat heb gedaan
mijzelf te laten gaan
om te mijmeren over het ontstaan
van die liefde, met gesloten deur om alleen te zijn
en te weten dat waar mijn passie is, daar zijn mijn kinderen
en voor even soms, draai ik de sleutel om
zodat zij mij niet hinderen
dan denk ik terug aan toen zij nog niet bestonden
toen ik het leven nog niet begreep en alles zo moeilijk was
terwijl het leven mij verwondde
en ik, zo groen als gras
altijd naar liefde zoekende was
eeuwig op zoek naar genegenheid
dacht ik bij elke gelegenheid dat het liefde was
terwijl nu, met mijn deur op slot en vele jaren later
ik mezelf gelukkig acht
in het besef dat achter die gesloten deur
mijn echte liefde wacht.
zie daar mijn kinderen drie stuks en niet minder
eerlijk verdient en zonder hinder
niet meer denken aan het vroegere gemis
ik draai de sleutel om de deur is open
daar komen ze weer binnenlopen
te pas en te onpas komen zij, uit mij geboren
me weer uit grenzeloze liefde storen
wat fijn dat zij mij zijn gegeven
en weet dat ik het waard ben om te leven
maar als ze me vragen of ik heb gezopen
dan zeg ik, doe de deur dicht want die stond open.