een heimelijk verlangen
door het beeld getroffen
verborgen achter een naam
van onzekerheid en pijn
hou me nu toch vast
stevig in je armen
om nooit meer los te laten
wals met me in extase
rond mijn gevoelige hart
geef me de uren
van room zoete liefde
tussen satijn en rozen
slechts dan vergeten
wat zich achter de deur bevindt
van wie ik gister was
Ria Klein Herenbrink: | Dinsdag, juni 16, 2009 16:47 |
Wat een prachtig rakend gedicht vooral de laatste strofe heeft iets heel bijzonders liefs Ria |
|
Quicksilver: | Vrijdag, juni 12, 2009 11:02 |
Mooi in wie je gisteren was! fijn weekend,liefs dicky |
|
switi lobi: | Donderdag, juni 11, 2009 17:55 |
Erg mooi in jouw onzekerheid. Liefs, switi lobi |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 11 juni 2009 | ||
Thema's: |