op mijn blote voeten loop
ik daar door de regen in zomerlucht ruikende
naar onweer opgestegen vochtigheid
druppels druppelend
terwijl ik vecht tegen mijn tegenpool
ben ik niet akkoord met mijn zelfbeleid
verandering is gunstig doch angstaanjagend
vermoeid en doorweekt op de dool
alsmaar mezelf beklagend
nee het is niet mijn schuld
geen kauwgom hangt aan mijn schoen
toch zou ik meer geduld goed gebruiken kunnen kan wonderen doen
begrijp je ruziƫn doet je alsmaar met zijn twee
nooit alleen meestal uit frustratie en gedwee
naar de twee kanten uitgesproken
eindigen in een knuffel , spijt en een zoen
liefs
09-06-2009
Sammie Beltane: | Donderdag, juni 11, 2009 15:00 |
Mooi en gevoelig gedichtje, heel lief:P Liefs Sammie X | |
Auteur: Lion10cc | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 juni 2009 | ||
Thema's: |