binnen is het warm en licht hij je op na een aantal sprongen
begrijp je niet waar de vorst vandaan kwam vriest je tong
vast aan zijn tong en trekt je mee door de kille witte wereld
je wilt los maar zit door diepgevroren speeksel aan hem vast
wegens geloven in ontdooiende krokusjes tot aan de poort
van bloemist avondrood die met blauwe winterhanden verdorde
kransen maakt van onvruchtbare pijnboomtakken voor de
eerste-hulp-sinterklaas in het land komt wis het doodgeboren
sneeuwbeeld want hij strooit ijspegels uit zijn grabbelzak
88: | Zaterdag, juni 06, 2009 14:26 |
weet ik, maar deed dat om er een beetje vaart in te houden, dit is al een hele oude hoor, maar goede reactie van jou, in dit gedicht is het bewust zo gekozen, maar mee eens, het leest lastiger | |
Marc Geerinck: | Zaterdag, juni 06, 2009 14:23 |
poetisch vind ik dit zeer mooi 88, maar eerlijk, de lay-out maakt het erg moeilijk leesbaar, groetjes, Marc |
|
Auteur: spring-in-het-veld | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 juni 2009 | ||
Thema's: |