Het lam gedeeld…
ruw weg,
de scherpzinnigheid van de beul
puur en onversneden
is de herder koning
in het land van de schapen
ik luister naar het geblaat
als een angstig gegil,
de smaak van weerzin is te klein
om daar aan toe te geven
schrijf tussendoor een vers of twee
over het belang van die beesten
in de naoorlogse tijden
het land wordt overspoeld door
de geur van heimwee en oude gewoontes
terwijl ik huiswaarts ga
om de messen te slijpen
waarom het juist nu moet sterven
en niet pakweg in het begin van maart
doet menig wenkbrauw rijzen
maar dat heeft waarschijnlijk te maken
met de kleur van het gras
dat groener schijnt dan waar het ooit graasde
maar bleker dan de buitenlucht leek achteraf
zijn moeder
hoort de noodkreet van het lam
haar lijden
is niet van deze tijd
toch verliest het kind elk jaar opnieuw de strijd
tegen look en koriander
als het mes flitst in de eerste zon
en ik heel diep snij…
esteban 03 juli 2009