de schreeuw
Geen vogel schreeuwt
zo hard van koude daken
zoveel leven
wie ben je toch
jouw licht is schaduw
Ik heb jou niet met mij opgezadeld
Ik kom alleen soms langs
met woorden uit het paradijs
helende woorden
Woorden als gouden regen
En jij
Arm beest
Je blaft en beeft
voor het goede
Straks ben jij de bruid
geketend aan het boze
Ik maai het onkruid
jij maait de rozen
zo hard van koude daken
zoveel leven
wie ben je toch
jouw licht is schaduw
Ik heb jou niet met mij opgezadeld
Ik kom alleen soms langs
met woorden uit het paradijs
helende woorden
Woorden als gouden regen
En jij
Arm beest
Je blaft en beeft
voor het goede
Straks ben jij de bruid
geketend aan het boze
Ik maai het onkruid
jij maait de rozen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Jon-jon | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||