Ik zal het nooit vergeten, lieve kleine meid.
Ik zal je nooit vergeten, ik raak je nooit meer kwijt.
Het was een tijdje geleden, een heel tijdje terug,
Ik moest je echt verkopen... Terwijl je hinnikte achter mijn rug.
Ik heb met steken in mijn hart, jou daar achter gelaten.
Maar nooit heb ik gezecht, dat ik je ooit zou verlaten.
Ik heb altijd beloofd:
als je het niet meer aan kunt, dan moet je op wilskracht door.
Maar ik heb nooit geweten, of jij mij ooit hebt geloofd.
Want je kunt het wel, Dus ga er voor!
Ik heb altijd gehuild, om de reden, dat ben jij.
Ik heb altijd geschreeuwt, en de reden.. Dat was zij.
Jij kleine pony.
Jij lieve meid.
Ik hoop dat je me ooit hebt gehoord.
want nu... Nu ben ik je kwijt..
Bernadet van ruler,