Moeilijkjij wilt deze weg alleenhet dragen van je pijnmaar wat zou ik graagmet dat dragen er meer voor je zijnelke keer als het wat minder gaaten de angst grijpt je bij je keelverdwijn je in je eigen wereldjezie ik niets meer niet eens een mailik zou zo graag dan tranen vegentroostend mijn armen om je dan slaanmaar ik moet gewoon accepterendat je die weg dan alleen wilt gaan.ik blijf dan kaarsjes in mails naar je sturenlaat zo zien dat ik echt om je geefen wacht dan weer op een teken van joudeze ziekte die je op jouw manier beleefd.Liefs Gonny
Rien de Heer: | Woensdag, mei 27, 2009 19:58 |
Hij weet wel dat je dat graag wilt....maar door rekening te houden met zijn wens doe je misschien ook al heel veel voor m..... Groetjes, Rien. |
|
karinvangelder: | Dinsdag, mei 26, 2009 13:14 |
meelevend geschreven Gonny sterkte meis ! liefs van mij , Karin |
|
arie: | Dinsdag, mei 26, 2009 12:17 |
Helaas, meer dan steunen, kun je niet doen. Maar moeilijk blijft het.. liefs, arie |
|
Cora (ZIJ): | Dinsdag, mei 26, 2009 11:51 |
Beterschap toegewenst, lief en mooi gedicht, elk lichtpuntje is er 1 :) | |
switi lobi: | Dinsdag, mei 26, 2009 08:02 |
Lief... en sterkte aan de zieke gewenst. Knuff, switi lobi |
|
Auteur: Gonny | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 mei 2009 | ||
Thema's: |