In walmse vlagen brandt uw hart in tranen
in overvloed is uw vriendschap zoek
gelijk uw hart daar is in het vuur
zijn uw vrienden maar al te guur
met gulle handen vol met grepen
hebt gij ze naar hun hoofd gesmeten
toen kwam het klagen en het spijt
van de eenzame werkelijkheid
bitter wenen en met tranen
zijt gij toen .. ook nog gaan wanen
wannen verder .. wat een veld
hoe zijt gij daarin geveld
vol met boeien vol met ketens
is het nu daarin gezeten
speel nu verder speel nu vuur
uw hart is immers toch in t' vuur
grijp Mij aan grijp maar guur
Ik ben er immers elk uur
zonder tranen zonder wenen
kan Ik daar uw boeien breken
geef de ketens geef het spijt
Ik ben immers de werkelijkheid
Ik ben geen darwin Ik ben geen gein
dat doet immers de Mensen pijn
dat zijn uw ketens dat is uw pijn
dat is uw vuur dat is uw klein
reik uw handen geef uw vuur
Geloof in Mij Ik Stierf voor U.