Madelief
bedremmeld met een troebele blik
stond ze in enen voor de deur
en fluisterde ik kan het niet
enkel stilte en vasthouden
onder de schamele vleugels
die te bieden waren in het nu
volgde over het grintpad
naar het grijze marmer
hand in hand met de zon
en de gevlochten krans
van versgeplukte madelieven
ving in hartjes het verdriet
| Ria Klein Herenbrink: | Vrijdag, mei 22, 2009 18:17 |
| zelfs die schamele vleugels blijven krachtwarm in ontvangen zo verdrietig en zo troostvol mooi verwoord liefs knufff Ria |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 20, 2009 18:59 |
| Stil gelezen Maria, jij moet een madelievend mooi groot hart hebben om verdriet op te vangen. Kus van mij Anneke |
|
| Quicksilver: | Woensdag, mei 20, 2009 12:26 |
| Stilmakend troostend gedicht! Sterkte gewenst Lieve groet, dicky |
|
| karinvangelder: | Woensdag, mei 20, 2009 09:17 |
| lieve Maria. wat mij zo opvalt is, jij was er toen zij je nodig had ! Just when I needed you most weet je nog ? jij geeft ware vriendschap lieve Maria . sterkte meis met knuf van mij, xxx Karin |
|
| Omni Allumini: | Woensdag, mei 20, 2009 08:49 |
| tegen mij zeiden ze dan standaard ''je kan het wel; maar je wil het niet'' ook een manier om er snel vanaf te zijn :) dol op madeliefjes! x | |
| Hilly N: | Woensdag, mei 20, 2009 08:33 |
| Een krans van madeliefjes, wat troostend lief Lieve groet, Hilly |
|
| switi lobi: | Woensdag, mei 20, 2009 08:29 |
| En toen was jij daar om haar hartje vast te houden.. groots lieve Maria. Alle liefs, switi lobi |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||