Zo ontmoeten we elkaar weer
je oogt nog steeds even houterig
jouw glimlach stoffig bladert
bij de linker mondhoek wat meer
Je bent een vriendin, honds trouw
bijna zoals de dood, die meeveegt
een leven lang, voortdurend wijst
op wat tijdelijk zich voortbeweegt
Opnieuw een afscheid van een paar
een ingeslepen godsvruchtig gebaar
Jouw gezicht met die gouden traan
het ga je goed, we zien elkaar