Moe is het land
van pijn en ergernis
in puinhopen herschapen
Schelde water
dat vloeit als kolkend
bloed door aders
die in stormen
riet buigen doet
zwaluwen die straks
nestloos zoeken naar
wat verdwenen is
de strijd die oorlog lijkt
voor akkers,
huis en haard
woedt in elke afgebroken
waarheid
waar respect voor
iedere achtergebleven Doelenaar
achteloos teniet wordt gedaan
wij voeren
ons plan uit
dat is wat telt
we zouden ons gezicht
kunnen verliezen
de vraag is? hebben jullie
dat nu al niet verloren
Diane