PS - Het besef.
Ik droeg je teder op mijn vingers
alle woorden die je sprak
uit liefde en leven gegrepen
berg ik op in een herinnering
aan jou
uit je lach filter ik goud en zilver
en schilder onze hemel vol
kijk mijn lief, ik teken je ogen hier
en hemelsbreedten ver
- zo warm en zo vertrouwd -
je naam is veilig in gedachten
spreken valt te zwaar
mijn liefste - je komt
nooit meer bij me terug
Reacties op dit gedicht
| Sifra.: | Donderdag, juni 18, 2009 17:51 |
Schrijf meer! (: Liefs |
|
| Fri..: | Dinsdag, mei 05, 2009 13:52 |
het einde is inderdaad droevig, desalniettemin is het gedicht een mooie :) liefs, |
|
| Nummer 127 : | Maandag, mei 04, 2009 23:12 |
| wat een droevig einde! Nr 127 |
|
| Tiskee: | Maandag, mei 04, 2009 23:05 |
| Echt prachtig, Liefs Tiskee |
|
| Renate-td-: | Maandag, mei 04, 2009 22:42 |
| Hier blijf ik stil bij, wat mooi. Succes, en liefs |
|
| Sunna: | Maandag, mei 04, 2009 22:25 |
| ontroerend mooi. Sunna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Suzanne. | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||