ik heb geleerd dat liefde niet altijd uitkomt,
maar de woorden die je tegen mij zei,
kwamen toch echt uit jou mond.
ik laat je gaan met de tranen in mijn ogen,
alles wat je eerder zei was dus gelogen.
de liefde die je me verklaarde wou ik zo graag,
maar nu gaat de tijd zonder jou zo traag.
ik blijf altijd van je houden,
ik dacht dat je mij ook vertrouwden.
al die tijden die we samen gingen beleven,
de pijn die ik nu heb is niet te vergeven.
ik blijf je altijd bij me houden in mijn hart,
maar de herinneringen blijven verward.
nu ik zo vooruit kijk naar de toekomst,
was van je houden toch wel het domst.
en toch blijf ik het doen wat dan ook,
jou liefde leek net een zwembad waar ik zo indook.
ik blijf voor altijd zeggen ik vergeet je niet,
maar toch is het mijn verdriet die niemand ziet.
'
ik wou je niet kwijt,
nu is het de pijn die ik mezelf vermeid.
mama zegt altijd het komt wel goed,
blijf in je zelf geloven je zit vol met moed.
en papa zegt altijd,
jij blijft vooreeuwig mijn kleine meid.
maar weten papa en mama ook dat ik kapot ga van binnen?
ik probeer echt de pijn te overwinnen!
niks lijkt te helpen ik kan niet meer lachen,
en dat is juist het ding die mensen van me verwachten.
ik doe mijn eigen ding,
maar het was jou liefde die ik opving.
het enige wat ik nu zeg,
ga asjeblieft terug naar je ex.
het laat me nu echt koud,
ik weet nu ik zat niet fout!
kan alleen maar zeggen veel geluk,
want mijn hart is nu toch al stuk!

ik voel de pijn in mijn hard,
dit had ik echt niet van je verwacht.
de pijn die je me meegeeft,
ik dacht dat ik de tijden van me leven had beleefd.
maar blijkbaar was dat allemaal gelogen,
jij hebt mij met jou liefde bedrogen.
je laat me staan in de bittere kou, maar weet dat ik nog elke seconde van de dag van je hou.
altijd in mijn leven,
wat je me nu vraagt ik zal niks meer aan je geven!
ik wou dat je nog bij me bleef,
weet dat ik nog elke dag meer om jou geef.
maar de tijden komen en gaan,
ik doe mijn best om de pijn in mijn hart te verslaan.
je hield blijkbaar niet van mij,
het enige wat jij dacht is wanneer ben ik vrij?
als je wilt ga dan nu weg,
de pijn in mijn hart is alles wat ik zeg.
nu de pijn.. maar nooit meer bij elkaar zijn.
jou gevoelens voor mij waren blijkbaar klein.
dat is het enige wat zeer doet,
doe alsjeblieft je eigen ding en doe wat je doen moet!
als we elkaar weer tegen komen,
ga ik me eigen weg en blijf ik dromen.
de tijden met jou was alles wat ik nodig had,
die tijden zijn nu voorbij...we volgens beide onze eigen pad.
het enige wat ik zeggen wil,
is zonder ruzie en gezeik leven en zonder gegil.
Mijn gedachtes zijn nog altijd bij jou,
en weet dat ik nog altijd van je hou.
ik hoop dat je t nu in ziet,
dat mijn hart met de probleem zit namelijk de verdriet...

ik haat je, of is het toch houden van?
ik wil je wel vergeten maar ik weet niet of ik dat wel kan!
de tijden die we beleefden,
nu moet ik je toch gaan vergeten.
ik weet niet wat ik moet doen,
telkens weer verlang ik naar de ene speciale zoen.
die ene zoen die voor mij bedoeld was,
het was niet de waarheid die ik van je las.
wou dat je nog hier was voor altijd,
voor altijd zoals het in mijn dromen lijkt.
ik haat je,,of is het toch houden van?
je hebt het me nooit uitgelegd nu is je kans doe het nu dan!
misschien heeft iedereen gelijk en was je laf,
maar ik was toch echt de gene die om je gaf.
nu bedenk ik dat ik nog altijd van je hou,
maar jij was de gene die me liet staan in de kou!
als je me nu iets vraagt zal ik het je niet geven,
maar zonder jou kan ik eigenlijk niet leven.
voor mij was je echt de ware,
maar de liefde is nu echt niet te verklaren.
nog altijd de mijne,
weet je nog die tijden? die fijne?
het is nu allemaal voorbij,
het enige wat ik nog wil weten hou je nog van mij?
het antwoordt krijg ik nooit,
onze liefde samen was ontdooit.

22-12-07 de datum die me voor altijd bij zal blijven,
jij en ik, waren onze 2 lijven.
jij was me alles, me leven me ziel en mijn hart..
onze liefde, wat wij samen hadden was apart!
nu ik je kwijt ben, besefte ik pas..wat ik eigenlijk had.
het leven is gemeen, net als een zwarte kat!
ik dacht dat ik eindelijk de jongen van mijn dromen had gevonden..
en dat stond ook in de berichtjes die we naar elkaar verzonden..
jij was mijn mannetje.. en ik had gehoopt voor altijd..
dat ik van je houdt is nu een feit.
jammer genoeg, loopt het niet altijd, zoals jij wilt.
en dat is wat me kilt..
het kilt me dat je nu geen deel meer van me bent,
het kilt me dat je nu een jongen bent van een ander meisje,
het kilt me dat ik niet meer zonder je kan!