Voor de deur blijft het meisje eventjes staan
met een zucht zet ze een masker op haar eigen bestaan
kijkend naar haar hand die nog op de klink ligt
opent ze de deur met een ander gezicht
dan schudt ze de mensen de hand, en kust ze op hun wangen
kijkt ze in de ogen maar met een ander verlangen
lachend maakt ze een praatje, beantwoord ze de vragen als een ander mens.
let ze op de kinderen, maar verbergt haar wens.
lachend zit ze tussen de mensen op een stoel
met ver op de achtergrond haar eigen gevoel
na een tijd gaan de mensen weer naar huis
en ook het meisje verlaat het feestgedruis
op een veilige afstand legt ze vermoeid haar masker neer
zodra het masker is verdwenen lacht ze niet meer
de twinkeling in haar ogen is al snel gedoofd
allerlei gedachtes en chaos in haar hoofd
niet wetend waar ze heen gaat fietst ze door
rillend en harde muziek in haar oor
en de jarige viert nog steeds feest
niet wetend dat er een vreemde is langsgeweest.