Opeens was je weg
Een engel uit het leven
Verwacht maar toch zo onverwacht
Ben je bij ons weggegaan
Jouw woorden waren:
“Het gaat een beetje beter”
Je wilde zo graag blijven
Maar het mocht niet zo zijn…
Maastrichtse versie: (zo stond het op het bidprentje)
In eine kier woar ste weg
Unne eengel oet ut leve
Verwach mer toch zoe onverwachs
Bis ste bei us weg gegaange
Dien weurd woare:
“Ut geit un bitsje beter”
Diech wows zoe ger blieve
Mer ut mog neet zoe zien…
«Dit gedichtje heb ik geschreven voor op een bidprentje. De persoon waar het over gaat was een van mijn clienten op het werk. Ik heb dit samen met haar persoonlijke begeleider en het hoofd van onze afdeling geschreven»