zij lacht
zo spontaan
ik kan het niet aan
of toch wel
want als ik haar zie
omschrijf ik het met poëzie
haar mooie ogen
als sterren stralen ze
als nooit tervoren
ik verdwaal
als maar dieper
in het verhaal
dat ik daar ben
in haar gedachten
hopeloos te wachten
tot ik haar hart
kan bemachten