Aan het einde van het latijn..
Ik ben ten einde raad,
Weet niet waarheen met mijn gedachten, gevoelens..
Rondjes lopen in het bos, tot het donker word..
Geen mens die ik tegen kom,
Waar moet ik heen?
De weg kwijt, waar ben jij, diegene die mij altijd hielp?
Mijn redder in nood!
Je bent er niet,
Waar moet ik heen?
Ik blijf lopen, lopen, lopen..
Tot ik moe ben, en op een bankje ga zitten..
Ik begin zachtjes te huilen,
En dan..
Ineens sta jij bij mij..
Waar was je, is mijn vraag..
Maar daar kreeg ik geen antwoord op,,
Je bent er weer, dat is voor mij genoeg..
We praten nog urenlang met mekaar,
Is dit genoeg?
Helpt dit?
Ik weet het namelijk niet..
Zoveel dingen gaan door mijn hoofd,
Ik voel me opgesloten in mezelf..
Wat kan ik er aan doen?
Hoe kan ik geloven dat alles goed komt?
Hoe kan ik geloven, dat onze liefde sterk genoeg zal zijn,
Om mijn strijd te winnen?
Help me..
Laat me niet alleen,
Ik heb jou nodig,
Nodig, om de strijd te winnen..
Mijn liefde voor jou,,
Is groter dan mijn angst,
Ik weet wat ik wil,
Maar weet niet waar naat toe ermee..
Hou van mij,
Heb me lief..
Hou me vast,
En laat me niet meer gaan.
Ik hou van jou,
Alleen van jou..
Mijn lief.