Altijd maar die onzekerheid
Altijd maar die onzekerheid
Ik heb zoveel verdriet
Maar ook zoveel pijn
Die ik bij me draag
En niemand van me mag zien
Waarom waarom mag ik geen geluk
De enstige ziekte van m’n dochter
Maakt ook mij van binnen stuk
Iedere dag bid ik dat ze er nog mag zijn
En nog later mag gaan trouwen
En misschien kinderen krijgen
Zonder verdriet en pijn
De gemo heeft ze al wat van gehad
Maar haar leven blijft misschien toch bestaan
Met ziekenhuis in en uit
Komt het voor ons ooit nog weer goed
We moeten maar blijven hopen
Met veel goede moed
Veel liefs Dol_fijn
Reacties op dit gedicht
| Sammie Beltane: | Woensdag, april 15, 2009 20:59 |
| Ach lieve Dol-fijn wat vreselijk erg voor jullie dochter en jullie, blijf erin geloven he, ze wordt vast beter ... zoveel liefde die ze van jullie ontvangt en jullie denken zo positief,, heel veel beterschap voor jullie lieve meid en lieve knuffies van Sammie:D XX | |
| karinvangelder: | Woensdag, april 15, 2009 20:00 |
| veel sterkte ook van mij , met liefs Karin | |
| lexx: | Woensdag, april 15, 2009 17:25 |
| hey dit is mooi Bartxxx |
|
| Oorlam: | Woensdag, april 15, 2009 16:45 |
| sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: dol_fijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2009 | ||
| Thema's: | ||