ver weg van land en goed
langs het rijk der dromen
door in een maan verlichte
nacht stil bij me
aan te komen
wit geplooide lakens
verhullen lijf als sluiers
ik voel je vingertoppen al
ze strelen zacht
kusjesfluisterwoorden
het oor bereiken zal
ik wil zo graag
je minnares zijn
waarin je mij laat beven
een diepe zucht
er blijft vruchteloos
verlangen zweven
als de laatste stilte
van de nacht verdwijnt
zal ik verder gaan
had ik maar vleugels
en kende ik de slag van vliegen
dan liet ik mij echt gaan
red one: | Woensdag, april 15, 2009 13:27 |
Graag gelezen Kathriena :) Mooi verlangend dit, voelbaar ook |
|
karinvangelder: | Woensdag, april 15, 2009 11:32 |
hier spreekt intens verlangen liefs Karin |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 15 april 2009 | ||
Thema's: |