er zijn van die momenten dat ik weg wil
weg van alle pijn
weg van alles
op weg naar jou
jij die mijn beste vriend was
mijn vader
ik blijf rijden en rijden hopen dat ik je tegenkom
ik rijd langs je 'oude' huis
ik kan er uren staan kijken
wetend dat er niks zal gebeuren
jij bent er niet meer
leven zonder jou is geen leven
er is zoveel kwijt dat ik niet meer besta
een deel van mij is verdwenen
hoe moet dit zo verder?
ik zie geen toekomst in mezelf
ze zeggen : tijd heelt alle wonden
maar tijd maakt ook meer wonden
leven zonder jou is zinloos