Zeg maar niets.
Zeg maar niets.
Laat mij maar.
Vallen doe ik toch wel.
Wanneer ik zelf
even niet meer wil.
Wanneer mijn benen
even niet meer kunnen,
omdat ik van jou
nog steeds moet.
Wellicht een keuze.
Maar wat valt er nog te kiezen,
als de keuze al gemaakt was
middels onderwerping.
En is keuze nog wel een keuze,
wanneer stoffelijk
onstoffelijk wordt.
En het tastbare
tot as verdwijnt.
En wat als het as
immaterieel blijft voortleven.
Is er dan nog een alternatief?
Nee, zeg maar niets.
Het is goed zo.
Laat mij maar.
Vallen zou ik uiteindelijk
toch wel hebben gedaan.
Reacties op dit gedicht
| broken_lady: | Vrijdag, mei 15, 2009 12:29 |
| heel gevoellig neergezet ik weet hoe het is!! wil je ook op mijn gedichten reageren? | |
| angelonearth: | Dinsdag, april 07, 2009 22:09 |
| mooi geschreven zeg ! Sterkte met alles :) Liefs, Angelonearth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ailin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2009 | ||
| Thema's: | ||