Dat ik zo ben als dat ik ben
laat mij wel eens happen naar lucht
omdat ik niet kan begrijpen
Terwijl ik kan lezen als de beste
Maar nu gewoon naar binnen vlucht
Ik ben toch niet gek, of wel?
Oke, mijn hart zit wat lastig in elkaar
En ik kijk eerder naar mezelf dan naar de ander
Dingen krijgen gaanderweg meer gewicht
Veel vaker worden ze te zwaar
Het wordt tijd om handen los te trekken
Ookal kleeft het aan elke cel in m'n bloed
want ik struikel en schaaf littekens open
En daar heb ik alleen mezelf mee toch?
Het ontbreekt me alleen soms aan de moed
Maar het moet
Is het niet voor mezelf,
danwel voor de ander