Zekerheid.
Een woord dat wij toch eig’lijk mijden.
Het klinkt te zeker , te bewust.
Alsof wij ’t al in petto hebben,
en alle twijfel is gesust.
Er is de zekerheid te sterven,
dat aanvaarden wij toch onbetwist,
dat overkomt rijken en armen .
De dood heeft zich nimmer vergist.
Het geloof nu kent ook zekerheid
van dingen die men zelfs niet ziet,
door God bij ’t scheppen ingebouwd,
mits ’t schepsel zich op Hem verliet.
Daar waar wij met de mond belijden
dat Christus onze Heer zal zijn,
en dat ons hart het uit wil spreken
God haalde Hem uit dood en pijn…..
….dan is die mens in Hem behouden.
Dan is er zekerheid reeds nu .
Dat wij geborgen zijn voor eeuwig.
Hij dierf de zonden ook voor u.
th.