Er was een balkon
Een gotische balustrade
Een trap omlaag,
naar een groen en zomerzwanger prieel
Daar bloeide akelei
rozen en margrieten
floxen
Fel rode geraniums in bloembakken
langs het hagelwitte schelpenpad
En achteraan, in goud gevat:
Met bladeren als slappe lappen,
de zonnebloemen
toornend op hoge stelen
buigend in de warme wind
Ik was een kind
Het is nog steeds een deel van mijn herinnering
Dat als een troostrijke omsingeling
mij steeds, wanneer ik het weer voor mij zie,
meer in geur dan beelden wordt gevangen
maar waarin ik nooit meer het omtrent,
de tijd en waar meer overzie.
Auteur: Leon Larssen | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 30 maart 2009 | ||
Thema's: |