De dag breekt.
Breekt zich open en vloeit de straten op.
Mannen lopen verloren. Steeds weer in zichzelf gekeerd. Er loopt een
vuur door onze ogen. We zitten gevangen in een machine. Emoties
cultiveren is de droom van elk levenloos wezen.
Vrouwen slapen met open ogen. Bange kinderen met een open hart,
en de bomen staan omsluierd. De takken vol verdriet. Vol reflecties van wat
ooit mensen waren. Met agonie in hun druipende nerven.
Grijp mijn huid, en hang me er aan op. Ontdoe me van mijn
lichaam. Een levenloos kind zou beter gewenst hebben.
Rode vlekken tegen de muur. We zijn uit onze moeders
gekerfd. Beƫindiging levensstroom. Programma afgesloten.
De mens heeft elk mysterie de keel omgewrongen. De
liefste moeder is vermoord.