Mooie foto niet, een perfect lichaam zo lijkt, prachtige vormen, mooi gebouwd en altijd goed functionerend, denk je, dacht je. Zoveel plannen, nog zoveel willen en moeten doen, maar opeens kan je niet meer op je eigen lijf vertrouwen. Elke dag ontstaat de vraag, wat valt er morgen uit? Wat brengt mij een nieuwe dag een nieuw jaar? Plannen maken, wat is dat? Alles is in het honderd gelopen met mijn perfecte lijf. En het rottigste is, kan er niets aan doen. Niet dat ik nu in een hoekje zou gaan zitten kniezen hoor of bij mijn geraniums hangen, nee integendeel. Ook ik kijk wat ik nog kan ondanks alle onzekerheden en angsten die absoluut mij wel eens overvallen, hmm en de leukste in huis ben ik natuurlijk ook niet altijd, maar dat sta ik mijzelf toe. Waarom niet, mag ik mij ook eens rot voelen en schelden en tieren om mijn rottige lijf.
Eerst vielen de benen uit, okay dat is makkelijk op te lossen, operaties aan mijn ledematen mochten niet baten, bleek mijn nek ook kapot te zijn, mijn schouders en mijn rug, jaren was je een muurbloem, mooi qua looks, lief, aantrekkelijk in vele opzichten, na jaren een scootmobiel en daar ga je eindelijk weer eens op pad met herworven vrijheden. De wereld gaat open voor je en ligt wederom aan je voeten, ahum voor je wielen. Want dat ding zijn je benen geworden, je voelt je euforisch. Niet langer afhankelijk en je boodschappen zelf kunnen doen, wat een verademing, naar het bos gaan en je kan weer zoveel meer. Je word zelfverzekerder, want mensen staren je niet meer aan omdat je voor het oog half bezopen moet ronddolen en waarbij mensen denken dat je een paar borrels teveel op heb. Nee je lijkt weer gezond te zijn voor het oog.
Het proces van degeneratie gaat echter door. Ongemerkt vinden organen het in je lijf ook genoeg en je bent nog niet eens oud. Je hart geeft het op en nog meer organen, daar sta je rij je met je goede gedrag. Je maakt er haast mee om je dromen nog te verwezenlijken, want tijd is ineens heel kostbaar zo lijkt. Je schrijft een bundel vol mooie woorden bereiken het publiek, je bent trots want een droom kwam uit. Dan ineens out of the blue vallen je armen en handen regelmatig uit, je voelt niets meer en alles valt uit je handen, je verlamt in aanvallen en je lichaam laat je nu wel erg vallen, wat nu? Fysio zou het beter moeten maken en nu kan je alleen nog maar hopen, op beter en daar je houvast in vinden. Heeft niemand een nieuw lijf voor me dan? Al waren het alleen maar armen. Help mijn lichaam weigert dienst. En nog zit ik niet in een hoekje doe wat ik kan en probeer nog de zin te vinden van het leven, en als het enigzins kan dan maar de natuur in, in de hoop onderweg, dat mijn armen nog blijven werken. Het ultieme verlies van een goed werkend lichaam is nu een definitief feit.
Maar blijf positief anders is het gedaan!
Marousia
less - no more: | Vrijdag, april 03, 2009 01:25 |
Lynn en toch zullen we om je hen blijven staan, steun verlenend! heeeel veel sterkte, liefs Jan |
|
Quicksilver: | Woensdag, april 01, 2009 20:07 |
Maar wat ben jij toch een prachtig positief mensje waar ik veel van hou! Kuss, dicky |
|
Quicksilver: | Woensdag, april 01, 2009 20:06 |
Lieve lieve meis, wens je onnoemelijk veel sterkte kracht en beterschap toe! Ook na wat ik vandaag hoorde, lieve meis wat ben ik daar van geschrokken!Het moet het maar eens ophouden vind ik. Hopenlijk krijg/voel jij veel kracht en steun die wij allen je geven. Hopende dat jij straks weer heerlijk in je tuintje kan zitten! Dat is mijn wens voor jou, die ik opzend naar boven! Dikke kusssssssssssssssssssssss van mij je vriendin dicky |
|
Aquarel: | Woensdag, april 01, 2009 01:36 |
Ohw... Marousia, Wat een nachtmerrie hoe je niet op je eigen lichaam kunt bouwen... Maar je innerlijke kracht helpt je om schoonheid in het leven te blijven zoeken, met alles wat je hebt, en ik geloof dat je dat ook zult blijven vinden. Toch... kon ik maar een stel armen ... een goed functionerend lijf voor je bestellen... Heel veel sterkte. Liefs, Aquarel |
|
Elenore De Groote: | Vrijdag, maart 27, 2009 12:22 |
Lieve Marousia, je bent en blijft bijzonder. Ik vind je moed bijzonder en hoop dat je het licht mag blijven zien. Je gedichten zijn prachtig! Ik wens je dit niet toe wat je nu gebeurt. Wat moeilijk en toch zie jij nog de mooie dingen! Liefs, Elenore x | |
zorana: | Vrijdag, maart 27, 2009 08:40 |
meisje dat is egt een heel mooi gedicht ik heb egt medelijden met je med maar blijf er in vertrouwn en het komt weer beter dusw meid kom op geloof erin dikke kus zorana speciaal voor jou dikke kus (L) |
|
zorana: | Vrijdag, maart 27, 2009 08:40 |
meisje dat is egt een heel mooi gedicht ik heb egt medelijden met je med maar blijf er in vertrouwn en het komt weer beter dusw meid kom op geloof erin dikke kus zorana speciaal voor jou dikke kus (L) |
|
switi lobi: | Donderdag, maart 26, 2009 23:26 |
Wat is het afschuwelijk en onzeker voor je lieverd... :( ''k zou willen toveren nu. Hele dikke knuffel.. Kusss, switi lobi |
|
karinvangelder: | Donderdag, maart 26, 2009 22:22 |
ik zit vol verbijstering jouw verhaal te lezen . Marousia, wat afschuwlijk voor je ! wij hebben toch vaak gemaild samen voor je bundel uitkwam ? hoe kan ik je nu troosten want ik vind het zo verschrikkelijk. ik ga geen vergelijkinmgen maken want dit gaat nu even om jou .niet kunnen lopen is al erg genoeg maar je armen niet meer kunnen gebruiken snijd als een mes door mij heen. want dan valt ook de scootmobiel nog weg wat moet ik zeggen? ik weet het niet veel liefs van mijxxx Karin |
|
elze: | Donderdag, maart 26, 2009 22:13 |
tjee, hier schrik ik van ,,,ik wens je toe dat wat je wilt laiverd kuslaifs elze |
|
Artifex: | Donderdag, maart 26, 2009 22:03 |
Maar meid, ik schrik een beetje van jouw verhaal. Ben even niet veel hier geweest. Ik heb bewondering voor je kracht en geef je een warme knuffel... Liefs, Artifex. |
|
Oorlam: | Donderdag, maart 26, 2009 21:39 |
...aai! | |
Dwaallicht: | Donderdag, maart 26, 2009 21:20 |
Wat een verhaal Marousia, ik ben er even stil van en wens je echt heel veel sterkte toe! Alle liefs Dina |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 maart 2009 | ||
Thema's: |