Want wat heb ik naar je verlangdal die tijd, een duizend aanrakingenlang - en langer - zonder betekenisnu dan eindelijk dansen je vingersover mijn huid, tillen je handen mealsof ik de enige bendie van binnen schreeuwt, dienagels piepend langs je rugkrast, zich vastzet en zichruggenkrommend overgeeftdan zacht sist dat hetecht geen pijn doethet is immers alleeneen beetje van wat je mij gafterug
Auteur: Suzanne. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 maart 2009 | ||
Thema's: |