De liefde die we bedreven,
Met krankzinnige vlinders rond mijn hoofd,
Maakten je woorden zo intens magisch,
Dat ik je al die tijd heb geloofd.
Je fluisterde ze in mijn nek,
In het maanlicht aan het water,
Met mijn hart dichtbij de jouwe,
Droomde ik daar stil van later.
Als herinneringen over mijn wangen,
Rollen de tranen tot aan mijn kin,
Je zei dat je van me hield,
Maar vergat even je vriendin.
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 17 maart 2009 | ||
Thema's: |