Schrijf ik in de naam van het licht,
want ik schijn als een ster,
oogverblindend, je hebt geen duidelijk uitzicht,
Kijken ze me beduusd aan,
wat doet hij nou,
heb ik mijn hele leven lang niets anders gedaan,
heb ik niks beters te doen?
Kijk ik op, voor me,
achter me, in een of ander omringd plantsoen,
lach ik zelfs even,
heeft dit dier geen leven?
Zeggen ze vet arrogant,
hij is niet van deze tijd,
met een joint in de hand,
doet het me niks, schijt,
Hang daar iedere avond,
ja chill, praten,
slechts stront komt uit hun iets wat te grote mond,
praten zonder inhoud,
over hun doen en laten,
het laat me koud,
want alles wat ze doen,
is toch helemaal fout,
val ik als een afgekeurde van de zijkant van de ring,
omringd door het unieke oneindige,
ontvang mijn woorden,en doe je eigen ding,
licht ik op als een stick,
verdwijnt de tijd,
schijn ik,
denkend aan hier en nu,
proberen te ordenen,
verschilt ieder individu,
interessant,
maar niet te begrijpen,
als een zwart gat,
slapeloosheid,
ja wat,
zeggen ze je bent niet van deze tijd,
het zal me niks interesseren,
ik ben mezelf, blijf mezelf,
en heb mezelf allang,
van die zware kettingen bevrijdt!